Hola a todos!

Ten eerste iedereen heel erg bedankt voor alle lieve berichtjes! :)

Inmiddels ben ik ruim een week in Argentinie en aangezien ik nu steeds precies dezelfde verhalen aan iedereen aan het vertellen ben, heb ik bedacht dat het een stuk efficienter is om toch maar een blog bij te houden.

Laat ik maar bij het begin beginnen: het vertrek. Of eigenlijk de dag voor het vertrek. Die verliep in lichte paniek en chaos omdat ik nog wat spullen moest kopen, online moest inchecken en een of ander toestemmingsformulier moest invullen omdat ik via Amerika zou vliegen. De meeste van deze dingen stonden al maanden op mijn ’to-do-list’, maar ik vond dat ik ze best even kon uitstellen. Helaas ontdekte ik nu echter dat ik het toestemmingsformulier minstens 3 dagen voor vertrek had moeten invullen en wilde het online inchecken niet lukken. Na een telefoontje met de vliegtuigmaatschappij bleek dat ik me het best op Schiphol kon inchecken.

Vrijdag vertrokken we dan met 2 auto’s naar Schiphol. Toen we net onderweg waren merkte mijn moeder op of ik mijn vest wel had meegenomen. Die inderdaad nog thuis aan de kapstop hing. Gelukkig waren we toch met 2 auto’s, dus kon papa terugrijden om mijn vest op te halen (waar ik bij aankomst in Buenos Aires heel blij mee was, want het was verrekte koud!). Op Schiphol aangekomen liet ik vervolgens mijn flight bag in de auto liggen, maar gelukkig was m’n moeder weer erg oplettend en waren we nog niet al te ver van de auto verwijderd toen we daar achter kwamen. Op Schiphol wilde het inchecken ook niet lukken. Ik zag al hoop glinsteren in de ogen van sommige mensen die me kwamen uitzwaaien dat ik dan toch thuis zou blijven. Maar nee, uiteindelijk lukte het! Na nog een kopje koffie gedronken te hebben moest ik dan toch echt door de douane. Na veel gesnotter en geknuffel was ik alleen en was mijn reis begonnen! Ik had verwacht dat dit moment tot lichte paniek zou leiden omdat ik me ineens zou realiseren dat ik in mijn eentje was, voor 6 maanden, in Zuid-Amerika. Maar nee, eigenlijk had ik er wel zin in! De reis zorgde ook weer voor enkele paniekmomentjes. Zo zat ik in Londen gestrest in mijn stoel omdat ik dacht dat ik nog maar 50 minuten zou hebben om van het ene naar het andere vliegtuig te komen. Toen ik me bedacht dat het natuurlijk een uur vroeger is in Engeland en ik tijd zat had. Vervolgens had ik het gatenummer niet helemaal goed gelezen en was ik een kwartier op zoek naar een gate die helemaal niet bestond. Maar goed, uiteindelijk kwam ik na 2 keer overstappen en vele uren vliegen dan aan in Buenos Aires. Toen ik uit het vliegtuig stapte kon ik de gelukkige grijns nauwelijks van mijn hoofd afkrijgen. Die ging echter wel weg toen ik een poosje later bij een verlaten bagageband stond waar nog drie tassen zielig rond bleven draaien, maar waar mijn tas nergens te bekennen was. Die bleek namelijk nog in New York te zijn. Er werd me beloofd dat hij de volgende dag thuis zou worden afgeleverd. Aan de positieve kant; nu hoefde ik hem tenminste niet zelf te sjouwen! Want alhoewel ik vond dat ik heel lichtjes had ingepakt, was dat ding nog verrekte zwaar. Met een transfer ging ik vervolgens naar het huis van mijn gastgezin.

Ik woon hier in een appartement, ongeveer 10 minuten met de metro van het centrum vandaan. Ik woon bij Maria, een vrouw van 62 met 2 Siamese katten (die weliswaar mooi zijn, maar steeds m'n elastiekjes meejatten om in hun voerbak te stoppen en als een malle aan het mauwen zijn als Maria weg is). Ik had gedacht dat Maria een lief, rustig, oud vrouwtje zou zijn. Dat lieve is zeker waar, maar de rest klopt absoluut niet. Maria is echt hilarisch en kletst aan een stuk door. Verder woont April hier, een meisje van 20 uit Amerika die hier studeert. Zij is ook superlief en grappig. Dus ik vermaak me goed in mijn huis!

Op maandag startte de taalcursus. Tot nu toe vind ik het heel leuk, maar ook verrekte lastig. Maar elke dag kan ik weer ietsjes beter Spaans, dus dat is fijn. En mijn innerlijke nerd is weer helemaal opgebloeid. Ik heb steeds echt zin om mijn huiswerk te maken en in mijn Spaanse kinderboek te gaan lezen. Het grootste deel van de tijd doe ik dan ook niet zo heel veel boeiends. Van 9 tot 1 heb ik les, dan ga ik lunchen met wat mensen van school, iets in de stad bekijken, naar huis, huiswerk maken, eten en slapen. De taalschool organiseert allerlei activiteiten. Mijn favoriete activiteit tot nu toe is tango dansen. Ik dacht dat ik daar compleet in zou falen, maar dat viel nog best mee en het was echt heel leuk! Vrijdag ging ik mee op een kroegentocht, wat ook erg leuk was en waar ik veel leuke mensen van mijn taalschool heb ontmoet. Enige minpuntje was dat mijn mobiel is gestolen (alhoewel de mogelijkheid dat ik hem zelf naast mijn tasje heb gegooid in plaats van erin zeker ook bestaat, maar ik houd het er liever op dat hij gestolen is ;)). Gelukkig was mijn huisgenootje zo lief om me haar oude Argentijnse mobiel te geven, dus ik heb in elk geval weer iets. Om de suggesties maar vast voor te zijn: dat ik nu geen telefoon meer heb betekent niet dat ik een smartphone ga kopen als ik weer thuis ben! ;)

Zaterdag begon de lente (schijnbaar was het dus winter toen ik hier aankwam, moet me voortaan toch eens beter inlezen :p). Helaas was dit aan het weer niet zo te merken. Net als de eerste 4 dagen dat ik hier was regende het aan een stuk door. Ik besloot deze dag dan ook maar lekker in mijn chillbroek met een kop thee en een boek door te brengen. Zondag was het gelukkig droog en dit was de meest geniale dag van de week. April had me namelijk met haar en haar vrienden meegevraagd naar een dierentuin buiten Buenos Aires. Het was echter niet zomaar een dierentuin, maar eentje waar je de dieren kon aaien! Toen we aankwamen zag ik alleen maar struisvogels en geiten en was ik bang dat het een veredelde kinderboerderij zou zijn. Toen we iets verder liepen zagen we echter een kooi met 5 tijgers en 1 hond die gezellig op een hoopje aan het slapen waren. En een stukje verder liepen mensen vrolijk rond in een kooi met 2 leeuwen! We voelden ons wel een beetje bezwaard om naar deze dierentuin te gaan. Omdat we ons afvroegen of de dieren niet onder de drugs zaten. Maar bij sommige verzorgers zag je echt dat ze een band hadden met de dieren en ik kan me ook wel voorstellen dat tijgers en leeuwen goed tam worden al ze vanaf hun geboorte 100x per dag geknuffeld worden door mensen. Desalniettemin vond ik het toch wel spannend om de eerste kooi binnen te gaan. De tijgers bleken echter niet zo eng. Alhoewel ik het toch wel een beetje benauwd kreeg toen ikt tussen twee tijgers in zat en eentje aan m'n schoen begon te snuffelen. Maar alles ging goed en we mochten ze zelfs melk laten drinken van onze hand! En een babytijgertje vasthouden! Zoo schattig! Verder mochten we olifanten voeren en op een dromedaris rijden. Was echt een leuke dag!

Gisteren ben ik na mijn les naar een bekende begraafplaats hier geweest, waar onder andere Evita begraven ligt. Dit tripje heeft meteen weer mijn vertrouwen in het alleen reizen bevestigd. Ik had namelijk niet echt uitgezocht hoe ik vanaf het metrostation moest lopen, want ik had bedacht dat dat vast vanzelf wel duidelijk zou worden. Wat er natuurlijk in resulteerde dat ik begot geen idee had waar ik heen moest. Gelukkig zag ik 2 mannen staan met een kaart. Ze bleken Brazilianen te zijn die toevallig ook naar de begraafplaats gingen, dus zijn we gezellig samen gegaan (geen zorgen Zef, het was in een hele drukke straat en ik heb goed opgelet of ze me niet meenamen naar stille steegjes ;)). De begraafplaats vonden ze niet zo boeiend, dus ik heb in mijn eentje nog wat rondgelopen en toen geheel zelfstandig, puur op richtingsgevoel de weg naar huis weten te vinden (ik kan het wel!).

Ijverig als ik ben heb ik om extra huiswerk gevraagd, dus daar ga ik nu maar eens mee beginnen. Dan vanavond weer tangoles, om rond 9 uur eindelijk te gaan eten (belachelijk late eetgewoontes hier ;)).

Ik ben overigens van plan om nog 2 weken hier te blijven. Daarna wil ik naar de watervallen van Iguazu gaan en een kennis opzoeken in Cordoba. Vervolgens zal ik nog wat rondreizen door Argentinie, Bolivia en Peru en mijn reis eindigen in Ecuador. Vanwaar ik, naar verwachting, half maart weer terugvlieg naar Nederland!

Sorry voor het lange verhaal. Heb altijd een beetje moeite met beknopt schrijven. Foto's (vooral van de babytijger ;)) kunnen jullie vinden op http://www.mijnalbum.nl/Album=7ASYUNND#43KPKGIK

Liefs,
Eefje