Sous une pluie torrentielle
Door: Eefje
Blijf op de hoogte en volg Eefje
19 Oktober 2009 | Frankrijk, Montpellier
Het blijkt wel weer, God straft onmiddellijk. In mijn vorige stukje was mijn bedoeling wellicht min of meer om jullie jaloers te maken met het mooie weer hier. Nou, dat heb ik geweten. De dag nadat ik dit had geschreven kwam ik om kwart over 6 na vier(!) uur lang college te hebben gevolgd de zaal uit gestrompeld. Er kwam al verdacht weinig zonlicht door de raampjes, ik rook een licht bekende geur en ja hoor, toen ik een stap naar buiten zette, voelde ik druppels op m’n hoofd! Wellicht zou je verwachten dat ik daar droevig van werd, maar nee, ik kreeg een instant gelukgevoel. Het was net alsof ik weer even in Nederland was! Toen ik op m’n kamer was, heb ik meteen m’n joggingbroek aangetrokken en een kop thee gezet. Om m’n Nederlands-gevoel helemaal af te maken heb ik ’s avonds (dan wel weer pas op de mediterraanse tijd van half 9) gekookte aardappels met een stuk vlees gegeten. Maar goed, waar ik die paar druppeltjes regen nog wel aan kon, werd het me vorige week donderdag toch echt te veel. De regen kwam met bakken uit de lucht. Echt niet meer normaal. In Nederland was waarschijnlijk al 10x noodweer uitgeroepen. Toch dacht ik ’s middags dat ik best nog even boodschappen kon gaan doen. Het was toen net iets minder hard aan het regenen en als een echte Hollander kon ik toch zeker wel een buitje aan! Ik had echter net 10 meter gefietst toen er weer aanzienlijk meer regen begon te vallen en ik vreesde dat ik een fietstocht naar het centrum niet zou overleven. Ik ben dus maar weer omgekeerd en snel terug naar m’n kamer gerend. De 20 meter op de fiets en het stukje lopen waren al genoeg om me er uit doen te zien alsof ik in een zwembad was gesprongen. Nadat ik dus maar weer m’n joggingbroek had aangetrokken, zag ik mezelf gedwongen om terug naar bed te gaan en een filmpje te kijken, ik kon tenslotte absoluut niks anders doen door die regen ;).
’s Avonds was de eerste boksles. Heerlijk om eindelijk weer te bewegen! Minder heerlijk dat men in Frankrijk niet van het bestaan van airconditioning schijnt te weten. Ondanks de regen was het namelijk nog steeds in de 20 graden buiten, binnen was het helemaal een sauna met veel te veel mensen in een veel te kleine ruimte die allemaal druk aan het bewegen zijn. Maar ik vond het wel lekker om weer te sporten en eindelijk weer eens een avond met andere mensen door te brengen. De eerste druppels regen hadden namelijk direct een verkoudheid bij me veroorzaakt, waar ik eigenlijk ook direct weer vanaf wilde. En ik had besloten dat de beste remedie was om elke avond thuis te blijven. Een aanpak die scheen te werken, want donderdag was ik weer één brok gezondheid. Na de boksles was de hardste regenbui van de dag bezig. Waar ik dus doorheen moest fietsen.. Aangezien de afvoer hier niet echt geweldig werkt, leek het net alsof ik door een kleine rivier aan het fietsen was. Op Colombiere aangekomen, moest ik door modderstroompjes heen waden en waren de trappen in watervalletjes veranderd. Om het af te maken begon het ook nog eens met donderen en bliksemen. De lampen in mijn kamer waren al gevaarlijk aan het flikkeren en later in het café (ik was tenslotte hersteld van mijn verkoudheid, dat moest gevierd worden! Regen of niet.) hielden de lichten er helemaal mee op. Toen ik ’s avonds naar huis wilde bleken de trams niet meer helemaal te functioneren. Na een klein overleg bij mezelf of het veilig was om naar huis te lopen (ik besloot van wel, had tenslotte net boksles gehad), begon ik aan de tocht. Ik was 5 minuten onderweg toen de straatverlichting er ook nog eens mee ophield. Gelukkig was ik net op de helft toen er uit het niets een tram aan kwam rijden en ik het laatste deel van mijn terugweg helemaal veilig af kon leggen.
Via betrouwbare bronnen heb ik vernomen dat er die donderdag net zoveel regen is gevallen als er normaal in een heel jaar valt! Intussen schijnt het zonnetje gelukkig weer en zijn na 3 dagen drogen al m’n schoenen weer draagbaar. Sinds die regen is het helaas wel een stuk kouder worden. Vandaag heb ik mijn verzet dan helaas ook moeten opgeven en voor het eerst m’n winterjas aangetrokken.
Vorige week zaterdag ben ik samen met Denise een dagje naar Avignon geweest. Wat een mooie stad! De stad is omring door een stadsmuur, wat het een gemoedelijk karakter geeft. Avignon ligt aan de Rhône, waar ook de ‘Pont d’Avignon’ aan ligt, oorspronkelijk de ‘Pont St-Benézet’. Wellicht kennen jullie deze brug van het liedje (Op de brug van Avignon, daar dans men etcetc.). Als ergens een liedje over is geschreven, verwacht je toch heel wat. Het was dan ook een kleine deceptie toen we bij de Pont aankwamen, want zo indrukwekkend is ie nou ook weer niet. Een stuk interessanter is het ‘Palais des Papes’ oftewel het ‘Pausenpaleis’. Vanaf 1309 tot 1403 hebben er namelijk verschillende pausen in Avignon gewoond, omdat verblijf in Rome onmogelijk was door politieke probleempjes (deze periode heet overigens ook wel ‘De Babylonische ballingschap der Pausen’, om mijn verhaaltjes nog maar wat educatieve waarde mee te geven). Na zo’n 2 uur rondgebanjerd te hebben in dit mooie paleis zijn we gaan lunchen en hebben we de universiteit van Avignon nog even bezocht. Helaas was deze gesloten, maar van de buitenkant zag het er al prachtig uit. Ik moet het je nageven Karin, qua universiteit is Avignon echt beter! Paul-Valéry is maar een krot met z’n sta-wc’s en van-alle-frisse-lucht-afgesloten collegezalen. Verder hebben we in Avignon de H&M nog even bezocht (toch even checken of die ook hier hetzelfde was als overal ter wereld) en hebben we een heerlijk ijsje gegeten. Daarna weer op de trein naar Montpellier gestapt. En die trein, wat een verwenning! De NS kan er nog wat van leren. Heerlijk zachte stoelen met chillie hoofdsteun, grote tafels, genoeg beenruimte, gordijntje voor het geval de zon in je ogen mocht schijnen. Het was haast jammer dat de reis maar één uur duurde.
De rest van de week heb ik eigenlijk niet bar veel interessants gedaan. Zaterdag ben ik met Annemarie, Hannah en Miek naar Béziers geweest. Niet zo mooi als ik had verwacht, maar het was wel een gezellige dag! En het uitzicht dat je vanaf sommige punten had, was echt prachtig!
Zaterdagavond was er een feestje in het Belgenhuis (zo genoemd omdat er maar liefst 15 Belgische studenten wonen). Ze hadden een deur die ze van hun huiseigenaar niet mochten openen toch geopend, en vonden daar een oud laboratorium dat uitermate geschikt is voor feestjes. Gelukkig mochten wij daar ook van meegenieten! En gelukkig was het de dag daarna zondag. Want nadat ik mezelf om 12 uur eindelijk uit bed had gesleept, was ik na het ontbijt/lunch alweer hard toe aan een siësta.
Van de week droomde ik trouwens dat ik in de Albert Heijn was. Wat een hemel! Vers volkorenbrood, vlokken, groentepakketjes en pepernoten! (mama, schrijf vast even op: als ik thuiskom verwacht ik vlokken! Veel vlokken! Geen pure, melk. En van die gemixte hagelslag en vers volkorenbrood! :D Oeh en krentenbollen!) Ik verheug me nu al op het moment dat ik terug ben en daar na vier maanden eindelijk weer van kan genieten. Het is maar goed dat ik precies voor kerstmis thuis kom, dat is een goed excuus om me met alles vol te proppen!
Ik ga een poging doen om mezelf te motiveren verder te gaan in Freud voordat ik weer op weg moet naar m’n 4-uur-lang-aan-één-stuk-door-colleges :(.
Tot de volgende keer!
Liefs
’s Avonds was de eerste boksles. Heerlijk om eindelijk weer te bewegen! Minder heerlijk dat men in Frankrijk niet van het bestaan van airconditioning schijnt te weten. Ondanks de regen was het namelijk nog steeds in de 20 graden buiten, binnen was het helemaal een sauna met veel te veel mensen in een veel te kleine ruimte die allemaal druk aan het bewegen zijn. Maar ik vond het wel lekker om weer te sporten en eindelijk weer eens een avond met andere mensen door te brengen. De eerste druppels regen hadden namelijk direct een verkoudheid bij me veroorzaakt, waar ik eigenlijk ook direct weer vanaf wilde. En ik had besloten dat de beste remedie was om elke avond thuis te blijven. Een aanpak die scheen te werken, want donderdag was ik weer één brok gezondheid. Na de boksles was de hardste regenbui van de dag bezig. Waar ik dus doorheen moest fietsen.. Aangezien de afvoer hier niet echt geweldig werkt, leek het net alsof ik door een kleine rivier aan het fietsen was. Op Colombiere aangekomen, moest ik door modderstroompjes heen waden en waren de trappen in watervalletjes veranderd. Om het af te maken begon het ook nog eens met donderen en bliksemen. De lampen in mijn kamer waren al gevaarlijk aan het flikkeren en later in het café (ik was tenslotte hersteld van mijn verkoudheid, dat moest gevierd worden! Regen of niet.) hielden de lichten er helemaal mee op. Toen ik ’s avonds naar huis wilde bleken de trams niet meer helemaal te functioneren. Na een klein overleg bij mezelf of het veilig was om naar huis te lopen (ik besloot van wel, had tenslotte net boksles gehad), begon ik aan de tocht. Ik was 5 minuten onderweg toen de straatverlichting er ook nog eens mee ophield. Gelukkig was ik net op de helft toen er uit het niets een tram aan kwam rijden en ik het laatste deel van mijn terugweg helemaal veilig af kon leggen.
Via betrouwbare bronnen heb ik vernomen dat er die donderdag net zoveel regen is gevallen als er normaal in een heel jaar valt! Intussen schijnt het zonnetje gelukkig weer en zijn na 3 dagen drogen al m’n schoenen weer draagbaar. Sinds die regen is het helaas wel een stuk kouder worden. Vandaag heb ik mijn verzet dan helaas ook moeten opgeven en voor het eerst m’n winterjas aangetrokken.
Vorige week zaterdag ben ik samen met Denise een dagje naar Avignon geweest. Wat een mooie stad! De stad is omring door een stadsmuur, wat het een gemoedelijk karakter geeft. Avignon ligt aan de Rhône, waar ook de ‘Pont d’Avignon’ aan ligt, oorspronkelijk de ‘Pont St-Benézet’. Wellicht kennen jullie deze brug van het liedje (Op de brug van Avignon, daar dans men etcetc.). Als ergens een liedje over is geschreven, verwacht je toch heel wat. Het was dan ook een kleine deceptie toen we bij de Pont aankwamen, want zo indrukwekkend is ie nou ook weer niet. Een stuk interessanter is het ‘Palais des Papes’ oftewel het ‘Pausenpaleis’. Vanaf 1309 tot 1403 hebben er namelijk verschillende pausen in Avignon gewoond, omdat verblijf in Rome onmogelijk was door politieke probleempjes (deze periode heet overigens ook wel ‘De Babylonische ballingschap der Pausen’, om mijn verhaaltjes nog maar wat educatieve waarde mee te geven). Na zo’n 2 uur rondgebanjerd te hebben in dit mooie paleis zijn we gaan lunchen en hebben we de universiteit van Avignon nog even bezocht. Helaas was deze gesloten, maar van de buitenkant zag het er al prachtig uit. Ik moet het je nageven Karin, qua universiteit is Avignon echt beter! Paul-Valéry is maar een krot met z’n sta-wc’s en van-alle-frisse-lucht-afgesloten collegezalen. Verder hebben we in Avignon de H&M nog even bezocht (toch even checken of die ook hier hetzelfde was als overal ter wereld) en hebben we een heerlijk ijsje gegeten. Daarna weer op de trein naar Montpellier gestapt. En die trein, wat een verwenning! De NS kan er nog wat van leren. Heerlijk zachte stoelen met chillie hoofdsteun, grote tafels, genoeg beenruimte, gordijntje voor het geval de zon in je ogen mocht schijnen. Het was haast jammer dat de reis maar één uur duurde.
De rest van de week heb ik eigenlijk niet bar veel interessants gedaan. Zaterdag ben ik met Annemarie, Hannah en Miek naar Béziers geweest. Niet zo mooi als ik had verwacht, maar het was wel een gezellige dag! En het uitzicht dat je vanaf sommige punten had, was echt prachtig!
Zaterdagavond was er een feestje in het Belgenhuis (zo genoemd omdat er maar liefst 15 Belgische studenten wonen). Ze hadden een deur die ze van hun huiseigenaar niet mochten openen toch geopend, en vonden daar een oud laboratorium dat uitermate geschikt is voor feestjes. Gelukkig mochten wij daar ook van meegenieten! En gelukkig was het de dag daarna zondag. Want nadat ik mezelf om 12 uur eindelijk uit bed had gesleept, was ik na het ontbijt/lunch alweer hard toe aan een siësta.
Van de week droomde ik trouwens dat ik in de Albert Heijn was. Wat een hemel! Vers volkorenbrood, vlokken, groentepakketjes en pepernoten! (mama, schrijf vast even op: als ik thuiskom verwacht ik vlokken! Veel vlokken! Geen pure, melk. En van die gemixte hagelslag en vers volkorenbrood! :D Oeh en krentenbollen!) Ik verheug me nu al op het moment dat ik terug ben en daar na vier maanden eindelijk weer van kan genieten. Het is maar goed dat ik precies voor kerstmis thuis kom, dat is een goed excuus om me met alles vol te proppen!
Ik ga een poging doen om mezelf te motiveren verder te gaan in Freud voordat ik weer op weg moet naar m’n 4-uur-lang-aan-één-stuk-door-colleges :(.
Tot de volgende keer!
Liefs
-
19 Oktober 2009 - 11:15
Marjan:
Doet Vera het toch beter dan jou, qua weer ;). Die heeft nog geen regen gehad. En zij zit nog wel in Engeland.
Hier vriest het helaas al 's nachts :(.
Ow en een jaloersmakertje: Ik heb de karamelpepernoten ontdekt :D. Pepernoten met een laagje karamel eromheen!
Ik wil wel een zakje opsturen als je er behoefte aan hebt ;)!
Liefs! -
20 Oktober 2009 - 09:18
José:
Dag dochterlief.
Boodschappen staan genoteerd hoor :). Dat beloofd een bijzonder kerstontbijt te worden! ;). Tsja, en de regen die al gevallen is kan in ieder geval volgende week niet meer vallen. Het lijkt het sprookje van Blauwbaard wel: deuren die niet geopend mogen worden. Het geheim achter jullie deur is echter leuker :D.
Tot snel. dikke kus. -
20 Oktober 2009 - 17:27
Dora:
Joehoe Eef,
zozo eef wat een verhaal weer:P ik vraag me af of er ooit nog een KORT verhaal komt xD. Maar zo te lezen beleef je veel:p echter kan ik al lekker oliebollen pepernoten etc eten(A) helaas wel shitweer hier:( Zullen we ruilen? haha
nou meiss geniet er maar van! ik ga weer verder met lernen.. volgende week tentamens!!!
xxxx -
20 Oktober 2009 - 20:26
Hennie:
Hallo Eefje,
Jij vermaak je wel zo te lezen, wat kun je lekker uitgebreidt schrijven. Hou ons maar goed op de hoogte,want de tijd vliegt voorbij! Hier alles goed, mijn dochter heeft haar 18 jarige verjaardag goed gevierd en de paracetemol was echt nodig. Maak er nog een gezellige tijd van. (Tante) Hennie xxx -
21 Oktober 2009 - 16:42
Astrid:
kiend hoe krijg je het toch voor elkaar om zo leuk te schrijven over een onderwerp als regen!
GEWELDIG.
en ook heel bijzonder om te lezen dat je droomt van AH hihi toch fijn dat je naar nederland terug verlangt.
sjeetje 4 uur college dat hou je toch niet vol, dan neem je toch niks meer op. raar volkje hoor die fransen
heb ik altijd al gezegt hihi
brr tis hier ook koud hoor. maar blije ik kan de verwarming aan zetten en jij niet arme jij.
nogmaals heel leuk om het te lezen en blijf genieten en vooral blijven schrijven.
liefs astrid -
23 Oktober 2009 - 13:52
Jorien:
Hee Eefje,
Wat een avonturen met die regen! Dat kunnen ze daar in France duidelijk niet aan. Wat betreft dat eten, er zijn ook een soort Franse vlokken weet ik toevallig. Zoek goed in de supermarchés, en je wordt beloond!
Veel plezier en tot over een paar maandjes!! xxx -
24 Oktober 2009 - 07:09
José:
Dag meisje.
Niet naar Joris luisteren hoor. Blijf jij ons maar blij maken met je verhalen. Joris, als jij je nu met je laptop heerlijk relaxt op je mooie bank installeert komt het helemaal goed :)
dikke kus -
31 Oktober 2009 - 11:43
Hannah:
Haha ahh wat zielig dat je zo kletsnat bent geworden zeg. Door je manier van schrijven zie je het wel helemaal voor je wat het heel grappig maakt en leuk om te lezen! Dat paleis en die kathedraal zien er trouwens mooi uit! Een voordeel is dat je wel extra gaat genieten van alle lekkernijen in Nederland en vooral van het eten uit de Albert Heijn haha! xx -
03 November 2009 - 14:20
Nicole:
lieve Eefje..
het word weer eens tijd dat je wat van je spannende avonturen op de site zet! het is alweer veel te lang geleden!!!
dikke zoen nicole
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
